Je zou het misschien niet zeggen als je de chaos ziet die zich regelmatig om mij heen vormt, maar ik ben een perfectioniste. Dat heeft zo zijn voordelen, maar ik kom er steeds meer achter dat het streven naar perfectie mij eerder belemmert dan vooruit helpt. Een artikel dat ik tegenkwam op lifehack.org bevestigde dat idee.
Minder efficiënt
Ik herkende mijzelf in de beschrijving van de perfectionist: ik werk stukken minder efficiënt dan mensen om mij heen die ‘goed’ goed genoeg vinden. Zelfs als ik een tekst afgerond heb, blijf ik schuren en schaven om het geheel nog beter te maken. Ik speel met woorden, schuif met zinnen en verbeter alinea’s zodat het artikel nog lekkerder leest.
Ik wil het liever niet uitrekenen, maar ik denk dat dat geschuur en geschaaf om de perfecte tekst te krijgen mij op jaarbasis heel wat tijd kost. Tijd die ik heel goed aan andere dingen had kunnen besteden, zoals bijvoorbeeld een dozijn nieuwe artikelen.
Minder effectief
Dat perfectionisme van me maakt dat ik ook minder effectief ben: bij het schrijven van een stukje baseer ik mij niet op vijf, maar op wel vijftien verschillende bronnen (lees hier hoe ik dat probleem probeer te tackelen). Ik zoek zelfs nog extra informatie op over het kleinste detail. Informatie die in 99 van de 100 gevallen uiteindelijk niet eens nodig is. Nog meer verspilde tijd dus. En grote kans dat ik ondertussen het totaaloverzicht ben kwijtgeraakt vanwege mijn oog voor detail.
En als ik dan eindelijk ben uitverzameld, is het slechts wachten op het perfecte moment om mijn perfecte stukje te schrijven. Het moment dat ik genoeg moed bij elkaar heb geschraapt om te beslissen welke informatie ik wel en welke ik niet ga gebruiken. En gek genoeg lukt me dat vaak pas onder druk van een deadline. Met een resultaat waar ik als perfectioniste niet altijd blij van word.
Tips
Hoe kan dat anders? Hoe kun je er voor zorgen dat je niet zoveel tijd kwijt bent door je eigen streven naar perfectie en, zeker niet onbelangrijk, zo minder last hebt van de stress die ermee gepaard gaat?
Volgens de schrijfster van het lifehack-artikel is perfectionisme op zich geen probleem, omdat het ons helpt te streven naar verbetering en groei. Maar het moet de gezonde vorm van perfectionisme zijn, niet de maniakale. Een vorm waarmee we onze perfectionistische trekjes op een goede manier benutten. Ze geeft daarbij 5 tips om de valkuilen van het perfectionisme te omzeilen.
- Stel een grens. Vaak kost het je maar 20% van alle tijd die je aan een project besteedt om 80% ervan gedaan te krijgen. Nu kunnen we doorgaan en alle tijd gebruiken om de volle 100% te bereiken, maar we kunnen ook besluiten dat we die resterende 80% van de tijd om de laatste 20% van het project helemaal perfect te krijgen aan andere dingen besteden.
- Zorg voor een totaal-overzicht. Wat is het einddoel? Wat is het gewenste resultaat? Helpt dat wat je nu doet bij het bereiken daatrvan? Als het antwoord “nee” is, stop er dan mee. Is het antwoord “ja”, beslis dan of je het zelf wil doen of iemand vraagt het voor je te doen.
- Stel deadlines. Als je jezelf 4 uur de tijd geeft om een taak te volbrengen, zul je die volle 4 uur nodig hebben. Terwijl je het ook in 3 uur had kunnen doen, als je jezelf slechts 3 uur had gegeven. Geef jezelf daarom een redelijke deadline om iets af te maken. Natuurlijk zou je nog van alles kunnen doen om het te verbeteren, maar je moet ergens een grens stellen.
- Accepteer dat je fouten kunt maken. Eén van de redenen dat we zo perfectionistisch werken is omdat we het foutloos willen doen. Maar als we bezig blijven met verbeteren en zoeken naar foutjes, kunnen we die tijd niet aan andere dingen besteden. Het is verstandiger om te accepteren dat we af en toe fouten maken; je leert ervan en het helpt je te groeien.
- Take a break! Neem even een pauze als het niet meer lukt. Even uitrusten en aan iets anders denken helpt je een nieuw perspectief te vinden, zodat je met een frisse blik kunt kijken naar het punt waarop je vastliep.
Do your worst!
Tijdens het schrijven van dit stukje heb ik deze 5 tips toegepast. En het hielp: in minder dan de helft van de tijd, mijn streven, stond het op papier. Natuurlijk zou de perfectionist in mij het liefst hier en daar nog wat rommelen met woorden en schuiven met met zinnen. Maar ik laat het zo, zij het met moeite. Ik ben in ieder geval een stuk efficiënter en effectiever bezig geweest dan normaalgesproken. Misschien dat het vreselijke Britse gezegde “Do your worst” toch zo slecht nog niet is!